Søndags-blogg

Ja, da e sant so dei seie, du veit ikkje ka da vil sei å ha ein missbruker i huset før du oppleve da sjøl. Og da hendte med meg, eg vart hekta og da må eg slita med resten av livet.

Da begynte så uskyldig med da førsta kjøpet. Eg sto der og klarte ikkje sei nei. Da va ikkje da at behove va so stort men alle desse forventnigane omverdenen har te deg tar på kroppen og presset blir etterkvart så stort og alt for vanskelig å håndtera åleine. Eg burde hatt mot til å snu ryggen te og gått min vei. Men da gjorde eg ikkje. All missbruk byrja med da førsta kjøpet og sånn byrja da for meg og. Eg kjøpte…

Ja no stunda da mot valg og stor spenning for dei få detta betyr noko for. For me har egentlig ikkje so veldig mången å velja blandt. Faktisk har me liten inflytelse på kenn so ska komma på stortinget for da e bestemt av nominasjons møtene. Og på nominasjonsmøtene e da onda 2 prosent av norges befolkning so e representerte. Men da en no morsomt å sjå disse utallige valg-fårestillingane på fjernsynet. Da virka mest som ein selskapslek da heila. Ein forferdelig dyre selskpslek der målet e å tyta so godt at dei får terningkast 6. For da e jo tyt alt i sammen, ett uendelig mas der ingen vil gje seg og heile vitsen e å vera uenige. Nett so onga som krangla om ka stefar so e den beste.
For dei kan vist ikkje vera enige sånn som dei va itte krigen. For so dåke veit va alt bedre onda krigen og rett ittepå. Då va da flott å leva for Gerhardsen styrte landet og adle likte Gerhardsen sjøl om han ikke likte bønde. For arbeidara og bønde har ikkje alltid gått so gått i hop. Men itte krigen gjekk da an å søkja om å få kjøpa seg bil. Da va jo ikkje adle so fekk innvilga søknaden  for fyst i køen sto doktor, lensmann og prest. Men adle va enige om at da gjekk framøve med landet og at telefonen va ein god ting å ha. Da va ikkje framtidsretta sånn som alt ska vera no for tio. Telefonen va te for at folk sku få ryngja te doktaren elle ryngja te ein slektning i Ølen.  Ikkje for atte telefonen sku ekspandera te india eller for atte kursen på børsen sku stiga. Og da va ingjen so snakte om at me måtte spara te neste generasjon helde for da va ikkje nødvendig. For alle generasjona fant sine eigne løysninga meinte dei då. So dei fylte bensin med god samvet.  Nei i dag e me so bekymra for den neste generasjonen og so redde for at dei ikkje ska få dobbelt so myke so me har no. For da må jo vera vekst i økonomien vist nok. Kor ska dei ha alt…
Får «Dei grøne» makto og da blir slutt på oljeproduksjonen kan me vel sykkla. Koffor kan me ikkje da? Faktum e at akkuratt i dag sykkla ein haug me folk frå Lervik te Fijar og tebake igjen og da uten at dei har noko på Fitjar å gjera i da heile tatt. Trur ikkje dei stoppa og ser på utsikten helde. So vist folk e villige te å sykkla  seks mil uten å ha noke verdens ting å bestilla så trur eg dei samme menesjo e villige te å sykla te jobb og. For ikkje å snakka om å sykkla ongane på trening elle korpsøving med ein store tuba  på styre. Nei, den neste generasjonen kjeme te å ordna seg med alt da dei vil ha. For da e dei opplert te av den forige generasjonen.